Jest to niesamowita wiadomość polegająca na tym, że 82-letnia kobieta, której demencja odebrała wspomnienia i między innymi nie potrafiła rozpoznać swojego własnego syna, w niespodziewany sposób odzyskała pamięć po wprowadzeniu zmian dietetycznych.
Mark Hatzer był już niemal pewny, że straci drugiego rodzica, kiedy zdrowie jego matki pogorszyło się do tego stopnia, że dla jej bezpieczeństwa musiała ona pozostawać w szpitalu.
Demencja spowodowała, że Sylvia utraciła pamięć i władzę nad umysłem. Pewnego razu zadzwoniła nawet na policję oskarżając pielęgniarkę, która się nią opiekowała, o porwanie.
Spis Treści
Demencja: 82-letnia kobieta odzyskuje pamięć po zmianie diety.
Zmiany w diecie, które polegały na włączeniu zdrowych dla mózgu produktów – np. dużych ilości jagód i orzechów włoskich, w kapitalny sposób wpłynęła na zdrowie Sylvii. Jej przepisy są teraz szeroko przesyłane pocztą pantoflową w społeczności osób chorych na chorobą Alzheimera i ich rodzin.
{ Sylvia włączyła również do diety inne zdrowe produkty, np. brokuły, jarmuż, szpinak, pestki słonecznika, zieloną herbatę, owies, bataty i gorzką czekoladę o dużej zawartości kakao. Wszystkie te produkty znane są ze swoich korzystnych właściwości dla zdrowia mózgu. }
Mark i Sylvia wspólnie opracowali dietę po tym, jak zdecydowali, że same lekarstwa nie mają wystarczającego działania. Wyszukali materiały i badania, które pokazywały, że demencja jest o wiele rzadsza w regionie Morza Śródziemnego. Z tego względu przyjrzeli się lokalnej diecie i zapożyczyli pewne nawyki żywieniowe.
Nawiązując do Mirror.co.uk:
Mark, którego brat Brent również zmarł w 1977 roku, powiedział: „Kiedy moja mama była w szpitalu, myślała, że to hotel – w dodatku najgorszy, w jakim kiedykolwiek była.
„Nie rozpoznawała mnie i dzwoniła na policję, ponieważ myślała, że została porwana.”
„Odkąd mój ojciec i brat zmarli, byliśmy zawsze bardzo blisko w naszej małej rodzinie – tylko ja i mama, dlatego fakt, że mnie nie poznawała był dla mnie dewastujący.”
„Byliśmy nierozłączni i spędzaliśmy dużo czasu razem. Nigdy nie czułem się tak samotny, ponieważ nie miałem już innej rodziny, aby zwrócić się o wsparcie.”
„Z dnia na dzień ze szczęśliwej rodziny wpadliśmy w kryzys.”
„Kiedy mama opuściła szpital, pomyśleliśmy, że może zamiast zapisanych lekarstw, spróbowalibyśmy alternatywnej terapii.”
„W niektórych krajach Alzheimer jest niemal nieobecny ze względu na dietę.”
„Wszyscy wiedzą o rybach, ale bardzo zdrowe są również jagody, truskawki, orzechy brazylijskie i włoskie (które nawet wyglądają jak mózg). Wszystkie te produkty są wyśmienite dla zdrowia mózgu.”
Mark i jego mama rozwiązywali również różne ćwiczenia rozwijające funkcje poznawcze mózgu, np. puzzle czy krzyżówki oraz chodzili na spotkania z innymi ludźmi, aby utrzymać kontakty społeczne. Sylvia ćwiczyła także formę fizyczną poprzez pedałowanie na specjalnym urządzeniu.
Mark powiedział: „To nie był cud, który wydarzył się jednej nocy, ale po kilku miesiącach zaczęła sobie przypominać rzeczy takie jak daty urodzin i stawała się z powrotem sobą – bardziej uważną i zaangażowaną.
„Ludzie myślą, że kiedy usłyszysz diagnozę to życie się kończy. Owszem, będziesz miał lepsze i gorsze dni, ale nie oznacza to końca. Jak na 82-latkę radzi sobie teraz bardzo dobrze. Wygląda na 10 lat mniej i gdybyś ją spotkał, nie poznałbyś przez co przeszła.”
„Wcześniej potrzebowała pomocy we wszystkich codziennych sprawach. Teraz sytuacja się odwraca. W tych czasach żyje się dłużej, ale nie oznacza to, że zdrowiej.”
Zdolność organizmu do samowyleczenia jest potężniejsza niż ktokolwiek pozwolił ci uwierzyć.
Ta historia w prosty sposób pokazuje nam, jak w rzeczywistości elastyczne są nasze ciała, o ile zapewnimy im odpowiednie warunki. Większość tego typu chorób jest często powiązana z dietą. Dzięki temu poprzez odpowiednie zmiany nawyków żywieniowych możemy przywrócić swoje zdrowie.
Oczywiście niektóre z chorób mają podłoże genetyczne i możesz takie geny mieć, ale nie oznacza to, że będą one aktywne i jesteś w stanie zrobić wiele dla siebie, aby nie zachorować. Nasze zdrowie jest największym skarbem. Ważne jest, abyśmy sobie uświadomili, że nie jesteśmy skazani przez los na choroby, a nasze zdrowie jest w naszych rękach! Możemy zrobić dla siebie bardzo dużo.
W tym miejscu artykuł się kończy, ale chcemy jeszcze dodać kilka ciekawych akapitów na temat chorób takich jak choroba Alzheimera lub demencja oraz ich związku z aluminium. Zostało to opisane w artykule: „Mocny dowód łączący aluminium i Alzheimera” (wolne tłumaczenie) opublikowanym niedawno na stronie The Hippocratic Post. Autorem jest profesor Christofer Exley.
„Wykazano już, że zawartość odłożonego aluminium w tkance mózgowej osób chorych na takie schorzenia jak demencja czy Alzheimer jest wyższa niż u grupy kontrolnej zdrowych osób w podobnym wieku. Wynika z tego, że jeżeli rozwijasz chorobę Alzheimera po 60 roku życia, twój organizm zgromadził większą ilości aluminium w mózgu.
Ma to oczywiście związek z warunkami życia. Jeżeli jesteś narażony na kontakt z aluminium w miejscu pracy, w domu lub gdziekolwiek spędzasz swoją codzienność, jesteś bardziej narażony na rozwinięcie takich chorób jak demencja oraz choroba Alzheimera powyżej 60 roku życia.”
Profesor Exley napisał:
„Wykazaliśmy, że najwyższe poziomy aluminium w mózgu znajdowaliśmy u osób, które zmarły mając wcześniej postawioną diagnozę choroby Alzheimera.”
„Stężenia aluminium w tkance mózgowej u osób chorych na Alzheimera są porównywalne do tych u osób, które zmarły z powodu encefalopatii (określenie uszkodzenia mózgu) wywołanej przez aluminium, w trakcie przeprowadzania dializ nerkowych.”
Jeżeli ktoś jest zainteresowany tematem, proszę poszukać prac profesora Christofera Exleya. Można je bez problemu znaleźć w internecie. Tutaj chcieliśmy tylko przedstawić ogólne założenia jego teorii, które wiążą się z powyższym tematem.
Ważne jest, aby rozróżnić choroby takie jak demencja oraz chorobę Alzheimera na dwie podstawowe grupy. Te rozpoczynające się wcześnie (około 30 – 40 roku życia) oraz późne (powyżej 60 roku życia).
Pierwsza grupa jest bardzo rzadka. Ma ona związek z rodzinnym występowaniem choroby, której przyczyny leżą w genach. Druga grupa jest tą najczęstszą (>95%) i najprawdopodobniej ma ona związek z warunkami środowiskowymi, np. narażeniem na częsty kontakt z aluminium, które odkłada się potem w mózgu.
